|
|||
|
|
|||
| |
|||
| "Ku wolności wyswobodził nas Chrystus" (Ga 5, 1) Dwudziestoletnie współtworzenie wspólnoty Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w parafii św. Jadwigi w Dębicy, jej formacja i służba, uwieńczone zostały w Roku Wiary uroczystym świętowaniem pod hasłem: "Ku wolności wyswobodził nas Chrystus" (Ga 5, 1). W dniu 17 listopada 2012 roku, w sobotnie popołudnie, zgromadziliśmy się licznie w dębickiej farze w duchu dziękczynienia za dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Kościele i za dar Krucjaty w naszej parafii oraz za wszelkie dary i łaski, które otrzymaliśmy na przestrzeni dwudziestu lat osobistych i wspólnotowych wysiłków. Świętowanie... Uroczystość dziękczynną rozpoczęliśmy godzinną modlitwą adoracyjną, animowaną przez s. M. Justynę Papież. Wspólnie uwielbialiśmy Boga za cud Bożej Miłości i Miłosierdzia, szczególnie względem człowieka zagubionego w świecie różnorakich uzależnień i zniewoleń. Centrum wspólnotowego dziękczynienia stanowiła uroczysta msza święta koncelebrowana przez ośmiu kapłanów pod przewodnictwem proboszcza naszej parafii - ks. prałata Ryszarda Piaseckiego. Celebransami byli również: ks. Maciej Krulak - krajowy moderator Krucjaty, ks. prałat Stanisław Czenczek z Przemyśla, ks. Zbigniew Guzy - diecezjalny duszpasterz i dyrektor Wydziału ds. Trzeźwości i Uzależnień w Tarnowie, który wygłosił słowo podczas mszy świętej, ks. Jan Mikulski, ks. Edward Marcinkiewicz z parafii Straszęcin, ks. Kazimierz Talarek z parafii Nagoszyn oraz ks. prałat Stanisław Fiołek, który od samego początku otaczał wspólnotę Krucjaty duszpasterską troską. W homilii ks. Zbigniew podkreślił rolę dębickiej wspólnoty w niesieniu pomocy ludziom uzależnionym i ich rodzinom oraz w krzewieniu kultury trzeźwości. Podczas mszy św. został uroczyście odczytany przez proboszcza naszej parafii list z błogosławieństwem ks. biskupa Tadeusza Bronakowskiego, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski do Spraw Apostolstwa Trzeźwości. Treść listu przyjęliśmy z wielką radością, w poczuciu głębokiej więzi z Kościołem zatroskanym o trzeźwość i ład moralny w naszej Ojczyźnie. Pasterskie błogosławieństwo umocniło nas na dalszą formację i służbę w szeregach Krucjaty. Odczytany został również list jedności nadesłany przez ks. Piotra Kulbackiego, byłego, długoletniego krajowego moderatora Krucjaty. Kontynuacją radosnego świętowania było spotkanie wspólnotowe z przybyłymi gośćmi, połączone z agapą w szkole muzycznej. Tam, poprzez prezentację multimedialną, został ukazany całokształt naszej wspólnoty na przestrzeni dwudziestu lat. Spotkanie wypełnione było budującymi wypowiedziami wielu zaproszonych gości oraz świadectwami członków Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Był to czas dzielenia się dobrem, które jest owocem łaski Bożej i wieloletnich wysiłków wspólnotowych. Świętowanie w klimacie radości i jedności symbolizowało Bożą owczarnię, w której Dobry Pasterz zatroskany jest o każdą owieczkę. Dlatego też, na pamiątkę wspólnego świętowania, każdej osobie wręczono piękną ikonę Dobrego Pasterza, wykonaną przez członków naszej wspólnoty. Całość uroczystości uświetniona została pięknym śpiewem naszej diakoni muzycznej. Elementem kończącym świętowanie była agapa - uczta miłości. Był to czas pięknych spotkań, gestów wdzięczności i wielu wspaniałych wspomnień. Oto niektóre ze wspomnień: "Dwudziestolecie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Dębicy uświadomiło mi, jak wielkie to dzieło, jak wielki to dar od Boga, w którym i ja mogę uczestniczyć" (Adam); "Przeżywam 20-lecie Krucjaty jako człowiek wyzwolony i pragnę w Krucjacie nie tylko być, ale też służyć na rzecz wyzwolenia" (Grzegorz); "Zobaczyłam jak wielkie to dzieło i ile dobra może przynieść modlitwa jednych za drugich" (Anna). Wspólnota Krucjaty Wyzwolenia Człowieka wdzięczna jest wszystkim ludziom dobrej woli, którzy przyczynili się do zorganizowania tej uroczystości. Dziękujemy za duchowe, materialne i finansowe wsparcie naszego przedsięwzięcia. Umocnieni Bożym błogosławieństwem i wsparci ludzką życzliwością pragniemy w szeregach Krucjaty Wyzwolenia Człwoieka nadal realizować przesłanie Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, który powiedział: "Jeżeli chcę kogoś podnieść, muszę najpierw się schylić, muszę tam być, gdzie on jest, muszę stanąć obok niego na tym samym fundamencie, potem mogę go podnieść, podnosząc się razem z nim. Tylko tak możemy ratować, tylko tak możemy wyzwalać - przez podanie ręki słabym braciom. Taki jest sens Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Tylko ta miłość, która zawładnie naszym sercem, ta miłość da nam moc, byśmy mogli umacniać innych. Ta miłość nas wyzwoli, abyśmy mogli wyzwalać innych". Słów kilka o wspólnocie... Krucjata Wyzwolenia Człowieka w parafii św. Jadwigi w Dębicy istnieje od 30 listopada 1992 roku. Wyłoniła się ze spotkań trzeźwościowych i przyjęła formę wspólnoty modlitewno-formacyjnej, która na przestrzeni 20 lat rozwija się duchowo i liczebnie. Jej powstanie i działalność w parafii podyktowane zostały duszpasterską troską o trzeźwość w rodzinach, które boleśnie doświadczają zgubnych skutków alkoholizmu i innych zniewoleń. Założycielką i moderatorem naszej wspólnoty jest s. Justyna Papież ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Dębickich, wraz z grupą animatorów. Duszpasterską troską otaczają wspólnotę proboszczowie parafii św. Jadwigi w Dębicy: przez długie lata ks. prałat Stanisław Fiołek, a obecnie - od 9 lat - ks. prałat Ryszard Piasecki wraz z duszpasterzami. Wspólnotę tworzą osoby, które dobrowolnie podejmują abstynencję oraz modlitwę w intencji ludzi pogrążonych w nałogach, a także osoby dotknięte problemem uzależnienia, które znajdując we wspólnocie duchowe i braterskie wsparcie, wchodzą na drogę trzeźwości i abstynencji. Podstawową formą działalności Krucjaty w naszej parafii są cotygodniowe spotkania modlitewno-formacyjne w każdy poniedziałek o godz. 16.00 w Domu Świętej Jadwigi oraz w kościele. Spotkania polegają na wspólnotowej modlitwie, rozważaniu słowa Bożego oraz braterskim dzieleniu się doświadczeniem wiary i wyzwalającej mocy Bożej w życiu osobistym i wspólnotowym. Spotkania ubogaca diakonia muzyczna radosnym śpiewem pieśni religijnych, w które chętnie wszyscy się włączają. Szczytem naszych cotygodniowych spotkań jest wspólna adoracja Najświętszego Sakramentu. Podczas tej modlitwy w geście błagalnym wypraszamy Boże miłosierdzie dla osób uzależnionych i ich rodzin. Adoracja jest bezpośrednim wprowadzeniem do uczestnictwa w Eucharystii. Wspólnota, doświadczając wielu łask od Boga, wielu nawróceń i wyzwoleń od różnego rodzaju uzależnień, podejmuje służbę apostolską i ewangelizacyjną, między innymi organizuje:
Członkowie naszej wspólnoty, sami doświadczając łaski wyzwolenia, niosą przesłanie nadziei wobec osób uzależnionych: na odwyku, więźniów i bezdomnych, jak również w życiu rodzinnym i społecznym. Wiele osób służy świadectwem wyzwolenia, szczególnie podczas rekolekcji w różnych parafiach. Kilka osób przeszkolonych posługuje w poradnictwie do spraw uzależnień w Poradni "Arka". Wielu członków naszej wspólnoty uczestniczyło w rekolekcjach, seminariach abstynenckich, w sesjach, sympozjach, konferencjach, warsztatach i skupieniach w celu pogłębienia formacji duchowej oraz umocnienia się w wierze i trzeźwości (Przemyśl, Kraków, Niepokalanów i inne ośrodki rekolekcyjne). W naszej wspólnocie istnieje róża różańcowa, której członkowie modlą się za dzieło Krucjaty oraz za osoby przeżywające problemy uzależnień. Od roku eucharystycznego poszczególni członkowie naszej wspólnoty podejmują codzienny półgodzinny modlitewny dyżur adoracyjny w intencji dzieła Krucjaty oraz w intencji osób przeżywających problemy uzależnień. Na przestrzeni 20 lat w Księgach Czynów Wyzwolenia, które prowadzimy, zapisanych jest 809 deklaracji kandydackich i 446 deklaracji członkowskich. Wydarzenia, które przeżywamy we wspólnocie, zapisujemy w kronikach. Obecnie posiadamy już trzy tomy. Mamy też Duszpasterską Księgę Cotygodniowych Spotkań Formacyjnych oraz Księgę Pamiątkową, do której można się wpisać. Posiadamy sztandar - proporzec, znak naszej przynależności do Krucjaty. Został on wykonany jako wotum wdzięczności za wyzwolenie z alkoholizmu. Pragniemy pod tym sztandarem stać jako wojsko Gedeona i służyć PRAWDZIE, KTÓRA WYZWALA. |
|||
|
Eleuteria nr 93, 1/2013 |
| początek strony |