U Ojca Maksymilana
poprzednia strona

Oaza Jedności Diakonii Wyzwolenia i Diakonii Życia, przygotowana przez Centralną Diakonię Wyzwolenia i Centralną Diakonię Życia, odbyła się tym razem w Niepokalanowie-Lasku w dniach od 21 do 23 września 2012 r. W spotkaniach uczestniczyło ponad 100 osób z całej Polski, czynnie zaangażowanych w obronę życia i na rzecz dzieła wyzwolenia w diecezjalnych i lokalnych stanicach Krucjaty.

Niepokalanów to piękne miejsce, dlatego już od samego początku poczuliśmy ducha o. Maksymiliana Kolbego i troskliwej opieki Niepokalanej. Już w pierwszym dniu, podczas wspólnotowej Eucharystii, ks. bp Tadeusz Bronakowski - przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości - podziękował wszystkim zaangażowanym we wszystkich diakoniach, podkreślając jak cenna i potrzebna jest ta służba na rzecz ratowania człowieka i rodziny w obecnym zlaicyzowanym i konsumpcyjnym świecie.
Kolejny dzień, rozpoczynający się Jutrznią we wspólnocie, był podzielony tematycznie na poszczególne diakonie. Równolegle odbyły się: konferencja ks. Jarosława Błażejaka na temat idei Ewangelii Wyzwolenia leżącej u podstaw Krucjaty Wyzwolenia Człowieka oraz wykład Magdaleny i Piotra Ogrodowczyków o przekazywaniu dzieciom prawdy o miłości z cyklu "Walcz o czystość swoich dzieci". Przygotowały nas one tematycznie do prac warsztatowych w grupach. Bardzo ciekawa i twórcza konferencja wygłoszona przez ks. Wojciecha Ignasiaka na temat integralnego rozwoju człowieka pobudziła w nas większy zapał o troskę o człowieka uwikłanego w zniewolenia i niszczącego, poprzez grzech, swoją godność dziecka Bożego. Nie zabrakło również radosnego czasu na wieczór integracyjny, by pod przewodnictwem wodzireja, ks. Wojciecha, wyrazić swoją radość bycia we wspólnocie.
W ostatnim dniu uczestnicy zadawali pytania Centralnej Diakonii Wyzwolenia, by - podsumowując ubiegły rok - wyciągnąć odpowiednie wnioski, a na nowy rok formacyjny wytyczyć zadania, które winniśmy realizować w swoich środowiskach, do których zostaliśmy posłani. Z pewnością był to bardzo twórczy i potrzebny czas. Oczywiście na koniec zostaliśmy zaproszeni przez ks. moderatora Macieja Krulaka na kolejne spotkanie, które odbędzie się w dniach od 7 do 9 czerwca 2013 r. Jestem przekonany, że na to zaproszenie odpowiemy jeszcze liczniej.
Krzysztof Śramski

Odnowić wszystko w Chrystusie przez Niepokalaną - to hasło św. Maksymiliana Marii Kolbego niewątpliwie oddaje charakter Oazy Jedności Diakonii Wyzwolenia i Diakonii Życia, która odbyła się w Niepokalanowie. W miejscu, gdzie przed laty swoją duchowość pogłębiał ojciec Franciszek Blachnicki, mogliśmy w niezwykły sposób zetknąć się z ideami prawdziwej służby na rzecz drugiego człowieka. Nieustannie mieliśmy przy tym przed oczami św. Maksymiliana, który w okrutnych czasach wojny oddał swoje życie za współwięźnia w obozie koncentracyjnym. Do Niepokalanowa przybyli odpowiedzialni i członkowie diakonii wyzwolenia z całej Polski, aby podzielić się doświadczeniami, wspólnie pomodlić i wyznaczyć cele na kolejny rok pracy.
Staraliśmy się przede wszystkim pogłębić nasze rozumienie i przeżywanie Ewangelii Wyzwolenia. W małych grupach uświadamialiśmy sobie nasze własne motywacje przystąpienia i trwania w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka, a także te, które występują w naszym środowisku. Miało to na celu oczyścić naszą posługę z aktywizmu i egoizmu oraz sprawić, by stała się prawdziwym, bezinteresownym darem z samego siebie. W czasie konferencji i panelu dyskusyjnego słuchaliśmy o integralnym rozwoju człowieka i roli spotkania z bliźnim, które weryfikuje naszą prawdziwą życiową postawę. Centralna Diakonia Wyzwolenia odpowiadała na trudne problemy nurtujące członków diakonii w różnych miejscach Polski, dotyczące m.in. członkostwa uzależnionych i współuzależnionych w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka. Podkreślona została rola wspólnoty dla tych, którzy już nie mogą wyzwolić się o własnych siłach, a także dla każdego, kto służy zniewolonym braciom.
Umacniało nas bardzo wspólne przeżywanie Eucharystii i modlitw. Oddawaliśmy Panu Bogu wszystkie dzieła, których pragniemy się podejmować w tym roku. Nie zabrakło też pogodnego wieczoru. Wspólna zabawa, śpiewy i tańce jeszcze raz przypomniały nam, że nowa kultura i wiążąca się z nią abstynencja, nie są dla nas uciskiem, ale stylem życia dającym nam mnóstwo radości. Mieliśmy także okazję spotkać się w filiach, gdzie zostały zdane konkretne sprawozdania z działalności poszczególnych diakonii. Ogromny trud podjęła Centralna Diakonia Wyzwolenia, będąca przez cały czas oazy do dyspozycji wszystkich uczestników. Obsypywana wielorakimi pytaniami odpowiadała na nasze problemy, dzieląc się swoim bogatym doświadczeniem.
Wszyscy jesteśmy ogromnie wdzięczni Bogu za ten owocny czas. Umocnieni, wracamy do swoich diecezji. Zgodnie z wolą Chrystusa chcemy odnawiać nasze rodziny, wspólnoty i środowiska mocą nie naszą, ale Tego, który nas posyła. Wiemy dziś o wiele mocniej, że jako chrześcijanie i członkowie Krucjaty mamy drugiemu człowiekowi wiele do zaoferowania: przede wszystkim prawdziwą relację mającą źródło w naszej więzi z Chrystusem i Ewangelię Wyzwolenia - jedyną drogę do prawdziwej wolności.
Darek Łysak

Eleuteria nr 92, 4/2012