Idźcie i głoście
Nabożeństwo na dni wspólnoty OŻK 2007 do wykorzystania w parafiach
poprzednia strona

Nabożeństwo „Godzina Odpowiedzialności i Misji” podczas dni wspólnoty Oazy Żywego Kościoła 2007 „Idźcie i głoście...” nawiązuje do Objawień Fatimskich z roku 1917. Te wydarzenia, których 90. rocznicę obchodzimy w tym roku, umacniały naszą chrześcijańską nadzieję wobec totalitaryzmów XX wieku, szczególnie na nawrócenie Rosji. Stały się one także inspiracją dla ks. Franciszka Blachnickiego przy podejmowaniu zarówno Krucjaty Wstrzemięźliwości (1957-1960), jak i Krucjaty Wyzwolenia Człowieka (1979). Oparta o teologię wyzwolenia Krucjata, wynikająca z przesłania Jana Pawła II zawartego w encyklice Redemptor Hominis, nawiązywała także do strategii walki duchowej o człowieka zarysowanej w programie fatimskim: Niepokalana, modlitwa, nawrócenie, pokuta, ofiara. Wydarzenia stanu wojennego i pielgrzymka do Fatimy w styczniu 1982 roku stały się dla Sługi Bożego nowym impulsem do podejmowania inicjatyw wyzwolenia społecznego, poczynając od Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
Do nabożeństwa należy przygotować znaki towarzyszące opisane poniżej (Biblia lub Ewangeliarz, figura lub obraz Niepokalanej, różaniec, fioletowa stuła i klęcznik-konfesjonał). Nie wolno zapomnieć, by także podczas nabożeństwa były dostępne deklaracje KWC. Należy zadbać też o rozprowadzanie Eleuterii.
Lektor Pisma Świętego powinien mieć na sobie albę. Wszystkie osoby mające jakieś zadanie w prowadzeniu nabożeństwa powinny brać udział w procesji wejścia.
Diakon lub lektor w procesji wejścia wnosi Ewangeliarz na odpowiedni pulpit eksponujący Księgę lub na ołtarz.
Lektor tekstów ks. Blachnickiego - może być w stroju świeckim, jeśli jest klerykiem to w sutannie.
Nie podajemy propozycji śpiewów, prosimy, aby osoby odpowiedzialne za nabożeństwo dobrały odpowiednie tematycznie śpiewy.

PROCESJA WEJŚCIA
Śpiew.

OBRZĘDY WSTĘPNE
C: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
W: Amen.
C: Pan z Wami.
W: I z duchem twoim.

WPROWADZENIE
C: W roku bieżącym obchodzimy 90-lecie objawień Matki Bożej w Fatimie. Należą one do tych wydarzeń w życiu Kościoła Powszechnego, które ukierunkowały naszą pobożność, stały się źródłem nadziei w XX wieku, tak bardzo zranionym totalitaryzmami Wschodu i Zachodu, wojnami, ludobójstwami. Jan Paweł II, a także Benedykt XVI, rozpoczynając swą posługę przywoływali słowa Chrystusa „Nie lękajcie się!” jako program ewangelicznego wyzwolenia dla współczesnych chrześcijan.
Objawienie otrzymane przez pastuszków - fatimskie dzieci - z jednej strony zawiera przesłanie o Maryi - Niewieście Zwycięskiej: „w końcu moje Niepokalane serce zwycięży”, z drugiej zaś wytycza elementy duchowej strategii, która ma doprowadzić do zwycięstwa. Ks. Franciszek Blachnicki podejmując swe życiowe zadanie - służbę wyzwolenia człowieka - był wyraźnie natchniony przez objawienia fatimskie.
W Liście z Fatimy przysłanym w styczniu 1982 roku ks. Franciszek Blachnicki pisze:
„Maryja w Fatimie wyraźnie ukazuje się jako znak wielki na niebie (Ap 12, 1), jako Niewiasta obleczona w słońce (tamże), która prowadzi walkę ze smokiem. Maryja wyraźnie mówi o walce, staje na czele walczących, daje obietnicę ostatecznego zwycięstwa: W końcu moje Niepokalane Serce zwycięży. [...]
To, co się dokonało [w ostatnich latach] w Polsce i co trwa w swoich skutkach, to ostateczna konfrontacja dobra i zła. [...] Wydaje się [...], że orędzie fatimskie może nam dopomóc do jaśniejszego uświadomienia sobie zasad strategii duchowej walki na chwilę obecną.
Skoro Polska znalazła się w samym centrum tej walki, której przewodzi Niepokalane Serce Maryi, musimy dziś szczególnie, my - Polacy, wsłuchać się w orędzie z Fatimy.
Dlatego podsumowując powyższe refleksje inspirowane przez spotkanie z Fatimą, możemy sformułować pięć następujących zasad dla naszego działania w obecnej sytuacji”.

  1. Prawda nas wyzwoli
  2. „Oddajcie się mojemu Niepokalanemu Sercu”
  3. „Módlcie się o nawrócenie grzeszników”
  4. „Czyńcie pokutę”
  5. „Składajcie ofiary”

Za chwilę będziemy słuchać tych zasad, związanego z nimi Słowa Bożego oraz wezwań ks. Franciszka Blachnickiego zawartych w Liście z Fatimy. Medytacji towarzyszyć będą odpowiednie do tematu znaki.

KOLEKTA (z mszy o NMP w okresie wielkanocnym).
Módlmy się. Boże, Ty zesłałeś Ducha Świętego na Apostołów modlących się z Maryją, Matką Jezusa + spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy wiernie Tobie służyli * i rozszerzali Twoją chwałę słowem i przykładem. Przez naszego Pana...

Komentator: Wezwanie 1 - Prawda nas wyzwoli.
Procesja z Ewangeliarzem na ambonę.
Alleluja.
Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo:
Zachowałaś słowa Boże
I rozważałaś je w sercu swoim.
Alleluja. (LM VII 67*)
Czytanie biblijne I (J 8, 31 -32.34-36)
Z Listu z Fatimy ks. Franciszka Blachnickiego:
„Musimy wyzwolić się sami wewnętrznie od zakłamanego obrazu rzeczywistości, który zewsząd jest nam sugerowany, szczególnie przez środki społecznego przekazu. Dając wiarę kłamstwu, jesteśmy rozbrajani i oddajemy się w niewolę! Musimy być czujni i mieć odwagę popatrzeć prawdzie w oczy, aby widzieć, z jakim przeciwnikiem mamy do czynienia. Musimy zdemaskować kłamstwo i nazywać rzeczy po imieniu w świetle wiary i w perspektywie nadprzyrodzonej, bo tylko ona ostatecznie jest w pełni słuszna. Gdzie tylko możemy, otwierajmy ludziom oczy, aby oceniali sytuację w prawdzie!”

Komentator: Wezwanie 2 - Oddajcie się mojemu niepokalanemu sercu.
Wniesienie znaku Niepokalanej: figury fatimskiej, figury Niepokalanej Matki Kościoła z Kopiej Górki lub innego dużego obrazu czy figury.

Czytanie biblijne II (Ap 11, 19a. 12, 1)

Z Listu z Fatimy ks. Franciszka Blachnickiego:
„Strategia każdej walki domaga się koncentracji wokół tego, kto jest najsilniejszy, kto stanowi centrum mocy i oparcia dla wszystkich. Niepokalana - to realne zwycięstwo nad grzechem, to Człowiek w pełni wyzwolony, to odkupienie objawione najpełniej w swoim owocu. Dlatego w tej duchowej walce, którą prowadzimy, musimy znaleźć oparcie w Tej, która już jest zwycięstwem.
Niepokalana jako Człowiek Wyzwolony nie pozwoli nam też zapomnieć o właściwym celu naszej walki, o tym, co w niej stanowi zwycięstwo! Zwycięstwo to nie zniszczenie przeciwnika mocą większą od niego, ale uratowanie i wyzwolenie Człowieka! [...]
Oddając się Niepokalanej uczestniczymy w rzeczywistości odkupienia już dokonanego przez Chrystusa. Stańmy się narzędziem Niepokalanej i Jej rycerstwem jak uczył nas św. Maksymilian Kolbe.”

Komentator: Wezwanie 3 - Módlcie sie o nawrócenie grzeszników.
Wniesienie różańca - dużego, może być procesyjny.

Czytanie biblijne III (1 Tes 5, 14-15.19-22)   
Z Listu z Fatimy ks. Franciszka Blachnickiego:
„Kluczowym słowem fatimskiego orędzia jest słowo nawrócenie. Nawrócenie jest tutaj równoznaczne ze słowem zwycięstwo. Celem walki nie jest zniszczenie przeciwnika, ale jego uratowanie przez nawrócenie!
[...]
Tylko Bóg może nawrócić serce człowieka. Dla Boga nie ma nic niemożliwego, nie wolno nam wątpić w możliwość nawrócenia każdego grzesznika. Bóg dla nawrócenia grzeszników chce się posłużyć naszymi modlitwami. Modlitwa jest więc pierwszą i zasadniczą formą tej duchowej walki. Musi to być modlitwa wielkiej wiary i ufności, prosząca Boga o rzeczy, które mogą nam się wydawać niemożliwe. Maryja poleca nam szczególnie i usilnie modlitwę różańcową. Ma ona także dla nas moc wyzwalającą, bo wprowadza nas - przez rozważanie tajemnic naszej wiary - w prawdę i rzeczywistość Bożego działania w świecie”.

Komentator lub celebrans:
Nim przejdziemy do medytacji następnych zasad strategii duchowej wyznaczających zasady naszej walki, posłuchajmy tych, którzy dadzą świadectwo o Bożym działaniu, o owocach Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w ich życiu.

Następują krótkie świadectwa przeplatane krótkim śpiewem. Świadectwa powinny być dobrze przygotowane. Powinny dotyczyć spraw, do których świadczący mają już czasowy i emocjonalny dystans. Nie należy prosić o publiczne świadectwo osób świeżo przeżywających jakieś osobiste czy rodzinne problemy. 

Komentator: Wezwanie 4 - Czyńcie pokutę.
Wniesienie fioletowej stuły.

Czytanie biblijne IV (Rz 6, 8-14)

Z Listu z Fatimy ks. Franciszka Blachnickiego:
Z modlitwą musi iść w parze pokuta, czyli metanoia, przemiana życia. Innymi słowy, musimy sami siebie coraz bardziej wyzwalać, czyli poddawać swoje życie wymaganiom prawdy. Wtedy [...] będziemy mogli sami wyzwalać naszych braci.

Nie możemy walczyć zwycięsko i być narzędziem Niepokalanej, skoro sami jesteśmy zniewoleni przez grzech! Musimy odwrócić się od grzechu, od wszelkich przejawów swojego egoizmu. W ten sposób wyzwalając siebie łączymy się coraz pełniej z Niepokalaną i stajemy się zdolni do wyzwalania innych. Musimy jako naród szczególnie wyzwalać się z niewoli alkoholizmu, zabijania poczętego życia i pokutować za te grzechy, bo one są przyczyną dopuszczenia przez Boga nieszczęść.

Celebrans główny wygłasza kazanie.
Myśli do kazania:

  1. Zakłamanie w dzisiejszym „wolnym świecie”: manipulacja, propagowanie nieodpowiedzialnego stylu życia.
  2. Dziś będąc zewnętrznie społeczeństwem wolnym straciliśmy czujność, czy jest nam przekazywana prawda.
  3. Jesteśmy wezwani hasłem Roku: ”idźcie i głoście...” - czy jesteśmy świadomi, że „człowiek naszych czasów chętniej słucha świadków, aniżeli nauczycieli, a jeśli słucha nauczycieli, to dlatego, że są świadkami” (EN 41).
  4. Ks. Franciszek Blachnicki wśród podstawowych charyzmatów Ruchu Światło-Życie wymienia „Charyzmat ewangelii wyzwolenia, czyli charyzmat głoszenia Ewangelii z mocą”:
    „W zrozumieniu, że istotą ewangelizacji jest głoszenie radosnej nowiny o odkupieniu i wyzwoleniu człowieka we wszystkich wymiarach jego aktualnej egzystencji - leży źródło jej atrakcyjności, mocy i skuteczności. Ewangelizacja, która pomija aktualne problemy dręczące człowieka i nie ukazuje drogi do ich rozwiązania, która porusza tylko uczucia i postuluje ucieczkę od życia, nie pociągnie współczesnego świata, którego centralnym problemem jest problem wyzwolenia człowieka. Dostrzeżenie istotnego, wewnętrznego związku pomiędzy ewangelizacją a wyzwoleniem jest szczególnym charyzmatem Ruchu Światło-Życie, co wyraża się w różnych podejmowanych inicjatywach, jak Krucjata Wyzwolenia Człowieka i Ruch Prawda - Krzyż - Wyzwolenie” (List z Boliwii).
  5. Maryja w rocznicę objawień fatimskich uratowała życie Jana Pawła II, o czym on sam tak pisze:
    „Macierzyńska dłoń kierowała biegiem kuli i Papież (...) w agonii (...) zatrzymał się na progu śmierci. Fakt, iż macierzyńska dłoń zmieniła bieg śmiercionośnego pocisku, jest tylko jeszcze jednym dowodem na to, że nie istnieje nieodwołalne przeznaczenie, że wiara i modlitwa to potężne siły, które mogą oddziaływać na historię, i że ostatecznie modlitwa okazuje się potężniejsza od pocisków, a wiara od dywizji”.
  6. Krucjata Wyzwolenia Człowieka to przede wszystkim program wyzwolenia od tego, co uwłacza ludzkiej godności (tekst na deklaracji KWC). Zakłamanie rodzi w człowieku lęk, lęk przed prawną ochroną każdego życia - od poczęcia do naturalnej śmierci, który wiedzie go ku zabijaniu nienarodzonych, lęk przed bezalkoholowym stylem życia, lęk przed samoograniczeniem się dla dobra innych, lęk przed odważnym postulowaniem wyzwolenia przez prawdę.


Komentator: Wezwanie 5 - Składajcie ofiary.
Znak towarzyszący temu wezwaniu - po czytaniach złożymy na ołtarzu deklaracje Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.

Czytanie biblijne V (Rz 12, 1-2)

Z Listu z Fatimy ks. Franciszka Blachnickiego:
„Dając bez lęku świadectwo prawdzie, bądźmy gotowi przyjąć na siebie cierpienia i prześladowania. Ofiarujmy je z gotowością przebaczenia za tych, którzy są ich sprawcami! Wtedy jesteśmy najsilniejsi miłością. Wtedy zwyciężamy przez Krzyż - tak, jak zwyciężył Chrystus.
W ten sposób, przyjmując i wypełniając Orędzie Fatimskie w naszej aktualnej sytuacji, wejdziemy na drogę pełnego zwycięstwa. Nie zwyciężymy, jeżeli gwałtowi przeciwstawimy gwałt, ale zwyciężymy zło dobrem!
Członkowie Ruchu Światło-Życie powinni szczególnie przyjąć ten program i realizować go w swoich wspólnotach i rodzinach oraz zachęcać innych do przyłączenia się do tej drogi.
Niepokalana, Matka Kościoła niechaj Was strzeże i zachowa w jedności ze Swoim Synem w Duchu Świętym”.

PRZYSTĄPIENIE DO KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA
Znakiem przyjęcia przez nas misji głoszenia Ewangelii z mocą będzie złożenie deklaracji. Celebrans zachęca do wyrażenia odpowiedzialnej miłości wobec młodzieży oraz ludzi poddanych niewoli alkoholizmu lub innych uzależnień poprzez składanie deklaracji i odnowienie wcześniej złożonych zobowiązań. Osoby składające deklaracje idą środkiem wzdłuż szpaleru członków KWC, którzy stoją z wyciągniętymi rękoma w geście modlitwy wstawienniczej.
Śpiew: Serce wielkie nam daj, Ex nr 502
Po zakończeniu procesji z deklaracjami wszyscy wspólnie odmawiają MODLITWĘ KRUCJATY WYZWOLENIA CZŁOWIEKA:

UWAGA! Zanim wszyscy zaczną odmawiać modlitwę, można przypomnieć, iż w Modlitwie Krucjaty nie wstawiamy imienia obecnego Papieża Benedykta XVI zamiast Jana Pawła II. Zamiast „z oddanym Ci całkowicie papieżem Janem Pawłem II” należy odmawiać: „z oddanym Ci całkowicie sługą Bożym Janem Pawłem II”.
W modlitwie tej nie wymienia się bowiem imienia papieża jako znaku jedności Kościoła (jak ma to miejsce w kanonie mszy św.). Wskazuje ona na osobę Jana Pawła II, który swoją postawą całkowitego oddania Maryi zainspirował nas do podjęcia KWC. Na razie w powszechnym użyciu są jeszcze dotychczasowe formularze; obecnie już rozpowszechniamy nowe. Może niedługo będziemy znów zmieniać i odmawiać „...z błogosławionym (świętym) Janem Pawłem II”. Oby jak najrychlej!

ZAKOŃCZENIE - błogosławieństwo

Śpiew na zakończenie: My chcemy życia lub piosenka roku.

Eleuteria nr 71, 3/2007

początek strony