Dać świadectwo nadziei
IV Pielgrzymka Krucjaty Wyzwolenia Człowieka na Ukrainie
poprzednia strona

Joanna Mózgowiec

W dniach 29-30 października 2005 r. pod hasłem "Dać świadectwo nadziei" w Murafie na Podolu odbyła się IV Pielgrzymka Krucjaty Wyzwolenia Człowieka na Ukrainie. Organizatorem tego wydarzenia był ks. Jarosław Gąsiorek, moderator Krucjaty na Ukrainie.

Pielgrzymka zgromadziła około 150 wiernych - w większości z diecezji kamieniecko-podolskiej. W Pielgrzymce uczestniczył także biskup tej diecezji - ks. Leon Dubrawski. Sam nie jest jeszcze członkiem Krucjaty, ale widać, że dzieło to jest bliskie jego sercu, czego najlepszym dowodem jest zaproszenie skierowane do wspólnoty Krucjaty Wyzwolenia Człowieka na przyszłoroczną Pielgrzymkę do Kamieńca Podolskiego. Biskup zapowiedział, że w tamtejszej katedrze uroczyście złoży deklarację Krucjaty.
Do Murafy przyjechali przedstawiciele Diakonii Wyzwolenia z Polski: ks. Piotr Kulbacki, Katarzyna Owczarek, Regina Przyłucka, Jerzy Papiernik, Roman Strug, Joanna Móz­gowiec. Ksiądz Piotr wygłosił dwie katechezy: "Dać świadectwo nadziei" i "Przywrócić nadzieję w rodzinie". Wyjaśnił w nich, co dla członów Krucjaty znaczą słowa: "dać świadectwo nadziei". Natchnieni Duchem Świętym mamy świadczyć o Tym, w którym pokładamy ufność - o Bogu, który wyzwala. Naszego świadectwa potrzebują nie tylko osoby z najbliższej rodziny, ale także mieszkańcy naszego kraju. Z miłości do nich chcemy nieść nowy styl życia - nową kulturę. Nadzieja w Krucjacie zawsze musi być powiązana ze szczerą miłością do tych, którym pragniemy pomóc . Nasza abstynencja tylko wtedy ma sens, gdy jest zakorzeniona w miłości.

Podczas Eucharystii niedzielnej pielgrzymi złożyli na ręce biskupa Leona Dubrawskiego nowe deklaracje Krucjaty - 22 kandydackie i 17 członkowskich. Ogromną radością jest dla mnie świadomość, że Krucjata Wyzwolenia Człowieka to dzieło rozwijające się już nie tylko w Polsce. Jestem przekonana, że ziarno zasiane na Ukrainie kilka lat temu, natrafiło na urodzajną glebę i wyda obfity plon. Wspaniałym świadectwem i umocnieniem była dla mnie postawa tych, którzy zaufali Panu i poprzez dzieło Krucjaty stali się dla swoich bliźnich świadkami nadziei.

RATUJMY PŁONĄCY DOM!
Katechezy księdza Piotra spotkały się z żywym zainteresowaniem. Pojawiło się wiele pytań i wątpliwości, ale także wiele głębokich refleksji. Można się było o tym przekonać, słuchając świadectw członków Krucjaty wypowiedzianych podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Jedno z nich szczególnie mocno zapadło mi w pamięć. Młoda nauczycielka dzieliła się tym, w jaki sposób przeżywa trwanie w Krucjacie. Choć sama nie nadużywała nigdy alkoholu ani nie zetknęła się z problemem alkoholowym w swojej rodzinie, ma świadomość, że plaga alkoholizmu coraz bardziej rozprzestrzenia się w społeczeństwie, że coraz więcej ludzi dokoła popada w nałóg. Przywołała tutaj analogię płonącego domu sąsiada: nie można biernie patrzeć na rozprzestrzeniający się ogień! ­Argumentacja "bo mnie to nie dotyczy" j­est bezpodstawna. Nigdy nie wiemy, kiedy "ogień" dosięgnie naszego domu! Musimy pomóc w gaszeniu pożaru! Abstynencja, na jaką decyduje się członek Krucjaty, jest właśnie taką pomocą w gaszeniu ognia - jest wybiegnięciem na ratunek bliźnim, znajdującym się w tragicznej sytuacji. (JM)


Program pielgrzymki na Ukrainie

Sobota, 29-10-2005
11:00    Zawiązanie wspólnoty i modlitwa do Ducha Świętego, katecheza "Dać świadectwo nadziei" - ks. Piotr Kulbacki
13:30    Obiad
15:00    Koronka do Bożego Miłosierdzia, Droga Krzyżowa ze świadectwami członków Krucjaty, katecheza "Przywrócić nadzieję w rodzinie" - ks. Piotr Kulbacki
18:30    Przygotowanie do liturgii
19:00    Eucharystia
20:30    Kolacja
21:30    Medytacja o papieżu Janie Pawle II i projekcja filmu "Karol - człowiek, który został papieżem"
23:00    Adoracja Najświętszego Sakramentu na zakończenie dnia

Niedziela 30-10-2005
8:00      Eucharystia
9:30      Śniadanie
10:30    Spotkanie Diakonii Wyzwolenia

Eleuteria nr 64, październik-grudzień 2005

początek strony