|
|||
|
Poniżej zamieszczamy propozycję nabożeństwa Krucjaty do wykorzystania w parafiach. Nabożeństwo to zostało przygotowane jako Godzina Odpowiedzialności i Misji na Dni Wspólnoty Oazy Żywego Kościoła w roku 2002. W Wieczerniku Jana Pawła II w Krościenku, w miejscu centralnym umieścić peregrynujący Krzyż Krucjaty, przy którym odbywają się czuwania. C: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. W: Amen. C: Miłość Boga Ojca, łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi W: I z duchem twoim. Wprowadzenie Celebransa (w tych lub podobnych słowach): Gromadzimy się na popołudniowym nabożeństwie Dnia Wspólnoty, aby w szczególny sposób doświadczyć tajemnicy "Jedności w Duchu Świętym". Głównym owocem tej jedności jest rozlewający się w naszych sercach Boży pokój, który przekazuje nam Zmartwychwstały Pan. To On ofiarowuje nam prawdziwy pokój, którego świat dać nie może. Nie daje go jednak tylko po to, aby radowało się serce każdego z nas. Ten pokój zatacza coraz szersze kręgi, niejako przechodzi na tych, których spotykamy w naszych grupach, kręgach, wspólnotach, poprzez cały Ruch przenika do naszych Kościołów lokalnych - parafii i diecezji, a potem rozlewa się po całym Kościele i staje się dostępny dla świata. Jedność i pokój są tak blisko siebie, że nie sposób ich rozdzielić: tam, gdzie jest jedność, tam jest i pokój, i tam, gdzie jest pokój, tam jest i jedność. Z wymiaru duchowego przenikają na społeczeństwa i państwa. Dotykając wszystkich sfer: duchowej, społecznej, gospodarczej, politycznej. Jan Paweł II wzywa nas do odpowiedzialności za pokój. W szczególny sposób w naszych czasach, kiedy świat został dotknięty tak wielkim zamętem. Budowanie pokoju jest zadaniem wszystkich, niezależnie od wieku, stanu, wpływów, władzy, czy wykształcenia. Każdy z nas może stać się zaczynem pokoju w swojej rodzinie, w swoim środowisku, w swoim kraju. Dlatego podczas dzisiejszej "Godziny Odpowiedzialności i Misji" pragniemy idąc tropem wskazanym przez Jana Pawła II, stanąć przed Bogiem, aby "zadać sobie pytania dotyczące naszej odpowiedzialności za pokój, aby prosić Go o dar pokoju i zaświadczyć, że wszyscy gorąco pragniemy, aby świat stawał się bardziej sprawiedliwy i solidarny. (...) Chcemy słuchać jedni drugich. Czujemy, że to słuchanie siebie nawzajem jest już znakiem pokoju, odpowiedzią na nurtujące nas pytania, pomaga rozrzedzić mgły podejrzeń i nieporozumień. Szczęk broni nie rozprasza ciemności. Aby ustąpiły, trzeba zapalić światło. Jedynie miłość może zwyciężyć nienawiść"*. To jest właśnie budowanie przez Nowego Człowieka - Nowej Kultury - "kultury pokoju". Śpiew: Świeć, Jezu świeć... (lub inna pieśń). Komentator: "Budowanie pokoju zadaniem wszystkich" - posłuchajmy fragmentu przemówienia Jana Pawła II podczas Dnia Modlitw o Pokój w Asyżu 24 stycznia 2002 roku. Lektor: "Pokój! Ludzkość zawsze potrzebuje pokoju. Ale teraz potrzebuje go jeszcze bardziej niż zwykle, bo tragiczne wydarzenia podważyły zaufanie, a niegasnące zarzewia okrutnych konfliktów trzymają cały świat w niepewności i lęku. W moim Orędziu na tegoroczny Światowy Dzień Pokoju wskazałem dwa filary, na których opiera się pokój: zaangażowanie na rzecz sprawiedliwości i gotowość do przebaczenia"**. Śpiew: Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam... (pierwsza zwrotka: Ciągły niepokój na świecie...) Komentator: Jak wchodzić na drogę pokoju, pokoju między ludźmi i narodami? Uczymy się, że Nowy Człowiek, wewnętrznie wolny, czyli suwerenny, buduje wokół siebie Nową Wspólnotę, ta zaś tworzy Nową Kulturę - kulturę nie przemocy i wojny, ale kulturę pokoju. Posłuchajmy teraz słów Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Ten krótki fragment pochodzi z książki "Prawda - Krzyż - Wyzwolenie"***. Lektor: "[Program suwerenności wewnętrznej mówi o wolności], która może być realizowana nawet w warunkach trwającego jeszcze zewnętrznego zniewolenia i która jest równocześnie etapem do osiągnięcia suwerenności pełnej, także zewnętrznej, politycznej. Możliwość realizowania takiej suwerenności wynika z samej natury ludzkiej, osobowej wolności. Wolność osoby polega w swej istocie na tym, że dobrowolnie podporządkowuje się ona w życiu poznanym i uznanym prawdom i wartościom. Osoba zaś może dokonać tego, jeżeli przezwycięży w sobie lęk, a lęk przezwycięży, jeżeli zaakceptuje krzyż - czyli gotowość złożenia ofiary dla wartości prawdy i wyzwolenia. Na tej drodze człowiek osiąga suwerenność personalną, której nie traci nawet wtedy, gdy ulega zewnętrznej przemocy. Suwerenność personalna [osoby] - jako pierwszy etap wyzwolenia - prowadzi [na drugim etapie] do możliwości realizowania suwerenności małych grup - a potem - w trzecim etapie - nawet całych systemów - gospodarczych, społecznych i kulturowych. Etapy te zaś prowadzą do suwerenności pełnej, zewnętrznej i politycznej". Śpiew: Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam... (druga zwrotka: Ciągły niepokój w człowieku...) Komentator: Jeśli widzimy nowe zagrożenia u początków III tysiąclecia, to Jan Paweł II wskazuje w liście "Novo millennio ineunte" na nadzieję, jaką jest entuzjazm ludzi idących za Jezusem. Posłuchajmy słów Ojca Świętego. Lektor: "Istnieje pewna tendencja do pesymistycznego patrzenia na młodych ze względu na wszystkie ich problemy i słabości, z jakimi zmagają się we współczesnym społeczeństwie. Jubileusz Młodych był dla nas niejako zaskoczeniem, bo pokazał nam obraz młodzieży, która wyraża głęboką tęsknotę za autentycznymi - mimo możliwych dwuznaczności - wartościami, mającymi swą pełnię w Chrystusie. [...] Czyż to nie w Chrystusie kryje się sekret prawdziwej wolności i głębokiej radości serca? Czyż to nie Chrystus jest najlepszym przyjacielem i zarazem wychowawcą każdej prawdziwej przyjaźni? Jeżeli ukazuje się młodym prawdziwe oblicze Chrystusa, oni dostrzegają w Nim przekonującą odpowiedź na swoje pytania i potrafią przyjąć Jego orędzie, choć jest trudne i naznaczone przez Krzyż. Dlatego odpowiadając na ich entuzjazm nie wahałem się zażądać od nich, aby dokonali radykalnego wyboru wiary i życia, i wskazałem im porywające zadanie: mają się stawać stróżami poranka (por. Iz 21, 11-12), zwiastującymi brzask nowego tysiąclecia. [...] Dzieci, jak zawsze tryskające radością, powróciły z okazji Jubileuszu Rodzin, podczas którego zostały ukazane światu jako wiosna rodziny i społeczeństwa. Naprawdę wymowne było to jubileuszowe spotkanie, na które przybyło z różnych regionów świata wiele rodzin, aby z nowym zapałem przyjąć naukę Chrystusa o dotyczącym ich pierwotnym zamyśle Bożym (por. Mk 10, 6-8; Mt 19, 4-6). Z zapałem postanawiały, że będą promieniować jej światłem na kulturę, która w sposób coraz bardziej niepokojący zdaje się zatracać świadomość wartości małżeństwa i rodziny. (NMI 9-10) Śpiew: Podnieśmy sztandary miłości... (lub inna pieśń) Komentator: Teraz posłuchajmy świadectw - niech nasi bracia i siostry ubogacą nas i umocnią na drodze owego radykalizmu życia, o którym mówił przed chwilą Ojciec Święty. Świadectwa: W tym miejscu wszyscy słuchają świadectw, które można przepleść krótkimi pieśniami. Uwaga: świadectwa należy dobrać i przygotować wokół zagadnienia - w jaki sposób podjęcie i przynależność do Krucjaty zaowocowały pokojem w moim środowisku. Świadectwa należy przygotować wcześniej, aby poszczególne wystąpienia nie przedłużały całego nabożeństwa. Procesja z Ewangeliarzem: Alleluja! Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Alleluja! Ewangelia: J 14, 26-27 (Ogłoszenie pokoju przez Chrystusa - najlepiej proklamować śpiewem jako punkt centralny nabożeństwa): "Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani nie lęka!" Homilia - myśli do homilii: - pokój rodzi się w sercu człowieka, - jego źródłem jest Zmartwychwstały, - zatacza coraz szersze kręgi poprzez sprawiedliwość i przebaczenie, - Jan Paweł II wzywa do słuchania siebie nawzajem, - budować mosty pomiędzy ludźmi i narodami, - suwerenność wewnętrzna prowadzi w dalszych etapach do pokoju powszechnego: Światło-Życie - Nowy Człowiek - Nowa Wspólnota - Nowa Kultura, - znak pokoju we Mszy świętej, dosłownie mszał rzymski mówi "przekażcie sobie pokój" (offerte vobis pacem); przekazanie go tylko 2-3 osobom najbliżej stojącym ma wyrażać, jak pokój pomiędzy najbliższymi promieniuje na cały świat, - kontekst znaku pokoju: Ojcze nasz z embolizmem, modlitwa o pokój (zacytować z tekstu poniżej), - złożenie deklaracji KWC rodzi wolność - pokój zataczający coraz szersze kręgi, - "Budowanie pokoju zadaniem wszystkich" (myśl przewodnia przemówienia Jana Pawła II z Asyżu) - nadzieja w entuzjazmie ludzi przełomu tysiącleci (NMI 9-10, czytanie podczas nabożeństwa), - potrzeba "nowej wyobraźni miłosierdzia" (NMI 50), - Krucjata Wyzwolenia Człowieka realizuje taki właśnie postulat "nowej wyobraźni miłosierdzia", - nawiązać do wygłoszonych świadectw, - "Dar pokoju Ojcu Świętemu" na krakowskich Błoniach 18 sierpnia 2002 r. Celebrans wprowadza do modlitwy powszechnej np. w następujących słowach: Jan Paweł II apeluje do nas: "Jeśli pokój jest darem Boga i w Nim ma swoje źródło, jak inaczej, jeśli nie w ścisłej i głębokiej relacji z Bogiem, możemy szukać pokoju i go budować? Do budowania pokoju z zachowaniem ładu, sprawiedliwości i wolności potrzebna jest przede wszystkim modlitwa, która oznacza otwarcie, słuchanie, dialog i, ostatecznie zjednoczenie z Bogiem - pierwotnym źródłem prawdziwego pokoju. Modlitwa nie jest ucieczką od historii i pojawiających się w niej problemów. Wręcz przeciwnie, jest ona wyborem zaangażowania się w rzeczywistość nie własnymi tylko siłami, lecz z mocą, która pochodzi z Wysoka, mocą prawdy i miłości, których ostatecznym źródłem jest sam Bóg"****. Odpowiadając na te słowa Ojca Świętego, zanieśmy nasze prośby do Boga. Następują wezwania modlitwy powszechnej o jedność i pokój (zaktualizowane wezwania przygotować przed nabożeństwem według schematu "kręgów rozszerzania się pokoju"), np.: - za każdego z nas, o pokój serca, wolność (suwerenność) wewnętrzną; - za podejmujących Krucjatę - o promieniujący owoc wolności; - za uczestników Ruchu Światło-Życie o budowanie małych wspólnot ludzi wolnych; - za nasze rodziny; - za Kościół lokalny (nasze parafie, diecezje); - za Kościół w Polsce; - jedność z Kościołem powszechnym ; - jedność wszystkich chrześcijan i ruchów "żywego Kościoła" na całym świecie; - jedność wyznawców różnych religii, dzieci jednego Boga; - o pokój na całym świecie. C: Ojcze nasz... C: Wybaw nas Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. W: Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki. C: Panie Jezu Chryste, Ty zesłałeś Ducha Świętego, aby obdarzyć Kościół jednością i pokojem. Prosimy Cię nie zważaj na grzechy nasze, lecz na wiarę swojego Kościoła i zgodnie z Twoją wolą napełniaj go pokojem i doprowadź do pełnej jedności. Który żyjesz i królujesz na wielki wieków. W: Amen. C: Pokój Pański niech zawsze będzie z wami. W: I z duchem twoim. C: Przekażcie sobie znak pokoju. Celebrans: Znakiem wyrażającym nasze pragnienie pokoju, ale znakiem, który staje się konkretnym dziełem pokoju jest podjęcie stylu życia, do którego wzywa nas Krucjata Wyzwolenia człowieka. Złóżmy ten dar. Komentator: Osoby składające deklaracje procesyjnie podchodzą do ołtarza, gdzie na otwartej księdze KWC kładą swe deklaracje. Towarzyszymy procesji śpiewem i modlitwą wstawienniczą członków Krucjaty. Z wyciągniętymi rękoma nad idącymi utwórzmy szpaler członków Krucjaty, wzdłuż którego przechodzi procesja z deklaracjami. Na zakończenie odmówimy modlitwę Krucjaty, która jest umieszczona na deklaracjach. Zakończenie W ogłoszeniach można uwzględnić: 1. Zachęcić do organizowania "Czuwania przy Krzyżu Krucjaty", który peregrynuje po Polsce (por. "Eleuteria" 49). 2. Zachęcić do lektury i prenumeraty "Eleuterii" (zaprezentować zgromadzonym) oraz innych publikacji KWC. 3. Zachęcić do organizowania spotkań "Nowej Kultury" (sylwester, zabawy bezalkoholowe itp.). 4. Propozycje programowe Ośrodka KWC przy Kościele Wotum w Katowicach (Ośrodek Profilaktyczno-Szkoleniowy im. Ks. Franciszka Blachnickiego - dokładne informacje w tym numerze "Eleuterii" na stronie 25). Błogosławieństwo księgą pokoju - Księgą Ewangelii. Przypisy: |
|||
|
Eleuteria nr 50, kwiecień - czerwiec 2002 |
| początek strony |