|
Od Krucjaty Wstrzemięźliwości do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka - II Sympozjum KWC odbyło się w Krościenku, u grobu Sługi Bożego Ojca Franciszka, w Roku Jubileuszowym, w dniach 20-22 października...
Temat Sympozjum "Od Krucjaty Wstrzemięźliwości do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka" narzuciła 40. rocznica likwidacji Centrali pierwszej Krucjaty (29 VIII 1960 r.). Przybyło 55 osób. Atmosfera dzięki temu była rodzinna, choć wykłady odbywały się w dużej sali w strażackiej remizie u stóp Kopiej Górki.
Uczestnicy reprezentowali diecezje: wrocławską, warszawską, łódzką, tarnowską, rzeszowską oraz Słowację (8 osób). Byli obecni także reprezentanci gminnych komisji.
Na program składały się wykłady prowadzące nas od historii działalności trzeźwościowej do przyszłości zadań w zjednoczonej Europie, Eucharystia w kaplicy Chrystusa Sługi w Centrum Ruchu (w piątek) oraz w dolnej części kościoła parafialnego, gdzie znajduje się grób Sługi Bożego Ojca Franciszka (w sobotę), czas wspomnień świadków pracy w baraku i likwidacji Centrali I Krucjaty, świadectwa oraz wspólna zabawa prowadzona przez Katarzynę Owczarek w wieczór przed zakończeniem spotkania.
W niedzielę była możliwość wycieczki szlakiem Ojca Świętego Jana Pawła II na Błyszcz (zob. s. 3 - Nasza okładka).
Uczestnicy wypowiadali w świadectwach wielką radość z przeżycia Sympozjum, z odkrywania bogactwa Krucjaty Wstrzemięźliwości, z piękna KWC i z inspiracji prowadzącej nas w przyszłość. Po prostu znowu objawił się charyzmat spotkania, czego nie da się wyczytać z opisów. Niektórzy doświadczali tego daru po raz pierwszy, gdyż nigdy nie uczestniczyli w podobnych spotkaniach.
Trudno jest oddać bogactwo treści całego sympozjum. Oto niektóre, wybrane myśli dla tych, którzy nie uczestniczyli w krościeńskim, jesiennym spotkaniu.
W piątek, u progu rozważań, moderator Krucjaty ks. Piotr Kulbacki, zamiast jednoznacznej odpowiedzi na pytanie "Czy KWC jest kontynuacją Krucjaty Wstrzemięźliwości?", wezwał i zachęcił do studiowania bogatego dorobku pierwszej Krucjaty. Wyraził też gotowość sformułowania wielu tematów prac naukowych, by wydobywać i opracować to bogactwo.
W sobotę, po jutrzni i śniadaniu Marian Dąbrowski z Rudy Śląskiej ukazał pracę trzeźwościową na Śląsku w XIX i XX wielu, zwłaszcza wielkich, charyzmatycznych działaczy: ks. Fiecka i ks. Kapicy, którzy przez osobistą abstynencję i skuteczną, zorganizowaną strukturę działania (bractwa, towarzystwa), doprowadzili do wielkiego zwycięstwa nad pijaństwem, które przybrało rozmiar plagi społecznej. Pokazał jak ks. Franciszek Blachnicki jest kontynuatorem tej pracy, rozwijając to, co było i tworząc "śląski Niepokalanów", który z katowickiego baraku promieniował na cały kraj, zyskując w ciągu niecałych 3 lat sto tysięcy dorosłych członków.
Ojciec Damian Zawitkowski z Zakroczymia ukazał sylwetkę O. Benignusa Sosnowskiego, współpracownika O. Franciszka w Katowicach. Ojciec Benignus, zapewne pod wpływem ks. Blachnickiego, stawiał na pierwszym miejscu profilaktykę i apelował o dobrowolną abstynencję. To wymaga zawsze wielkiej odwagi, bo ludzie uważają abstynentów za "oszołomów". Motywując abstynencję w sposób nadprzyrodzony obaj wybitni działacze nigdy od niej nie odstępowali jako podstawowej zasady pracy trzeźwościowej.
Stanisława Orzeł mówiła, jak hasło "Z Niepokalaną przeciw prądowi" w pierwszej Krucjacie było wezwaniem do odnowy złych, chorych, alkoholowych obyczajów towarzyskich i rodzinnych. Realizowanie tego zawołania dokumentowała prelegentka licznymi przykładami opisów działań z pisma Krucjaty Wstrzemięźliwości "Niepokalana zwycięża". Nowa Kultura w KWC ma zaowocować przemianą stylu życia i poczuciem odpowiedzialności całego społeczeństwa.
Wykład ks. Jana Mikulskiego ukazał syntezę teologii wolności ks. Blachnickiego (zob. strona 26 "Eleuterii").
W sobotę zagadnienie roli indywidualnej decyzji w rozwoju osoby ludzkiej ku wolności podjął dr Krzysztof Wojcieszek z Warszawy. Dokonując filozoficznej analizy procesu podejmowania decyzji mówca wykazał, że tylko podjęte z miłości do drugiego człowieka zobowiązanie abstynenckie staje się źródłem rozwoju osobowego. Dlatego proponujący włączenie się do Krucjaty, sam będąc jej świadkiem, powinien pomóc bliźniemu w przejściu drogi osobistej decyzji.
Drugie zagadnienie podjęte przez tego znanego eksperta w dziedzinie profilaktyki to perspektywy rozwoju Krucjaty w jednoczącej się Europie. Polskie doświadczenia w tej dziedzinie, w szczególności doświadczenie Krucjaty, stanowią szansę zahamowania ofensywy alkoholu budzącej niepokój Światowej Organizacji Zdrowia i rządów europejskich.
|
|