|
Wielki Jubileusz Roku 2000 dobiega końca. Ale przecież to... początek trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa. Wszyscy zostaliśmy zaproszeni do uroczystej celebracji dwu tysięcy lat Tajemnicy Wcielenia. Był to niezwykły czas łaski, czas, w którym każdy człowiek został wezwany do refleksji nad niepojętą i nieogarnioną Miłością Boga.
Wielki Jubileusz stał się błogosławionym czasem duchowego odrodzenia poprzez doświadczenie osobistego spotkania z Chrystusem. Był czasem ożywienia wiary i świadczenia o Chrystusie Zbawicielu. Bóg poprzez znaki towarzyszące Wielkiemu Jubileuszowi - otwarcie drzwi świętych, odpust, oczyszczenie pamięci, przebaczenie, pielgrzymowanie - podejmowane z prorockim rozeznaniem przynagleń czasu przez Jana Pawła II, wiele zmienił w klimacie życia całego świata. Gdy zmniejszają się odległości między ludźmi (nie tylko w wymiarze fizycznym, ale i duchowym), uświadamiamy sobie, jak bardzo jednoczącej się Europie potrzeba przesłania "Ewangelii Wyzwolenia".
Dla Krucjaty Dar Wielkiego Jubileuszu, inspirowanego nauczaniem i gestami Jana Pawła II, to przede wszystkim większa gorliwość w naszej posłudze. To tysiące modlitw w intencjach trudnych problemów społecznych, to tysiące znaków objawiających styl życia człowieka wolnego i wyzwalającego innych, to modlitwy za wstawiennictwem Sługi Bożego ks. F. Blachnickiego i pielgrzymki do jego grobu przeniesionego do Krościenka 1 kwietnia br. To także promocja III tomu książki pt. "W trosce o trzeźwość narodu - sylwetki najwybitniejszych działaczy trzeźwościowych XIX i XX wieku", która odbyła się z udziałem Prymasa Polski Ks. Kard. Józefa Glempa w Sejmie, pod patronatem jego marszałka, 7 grudnia, w Wigilię Uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP. Książka jest poświęcona m.in. założycielowi Krucjaty i zawiera wybór jego tekstów.
Niech wspólnota członków Krucjaty obdarowana łaskami Roku Jubileuszowego wejdzie w Trzecie Tysiąclecie z Księgą Pisma Świętego, a przyjmując Boże Słowo z wiarą i odwagą, wyznaje wolnym sercem: "Jezus Chrystus, wczoraj i dziś, ten sam także na wieki" (Hbr 13,8).
|
|