ks. Stanisław Czenczek

Tymi słowami w dniu 16 października 1999 uczestnicy rekolekcji ORDW w Przemyślu rozpoczynali uwielbienie Pana Boga za dar setnych rekolekcji w Przemyślu. Czytelnicy "Eleuterii" niejednokrotnie czytali o tych rekolekcjach na łamach tego pisma. W dniach od 15 do 17 października br. odbyły się jubileuszowe rekolekcje Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Przemyślu. Przez swój program i obecność wielu odpowiedzialnych za Krucjatę Wyzwolenia Człowieka miały one charakter bardziej uroczysty niż inne rekolekcje.

Tym razem przyjechało na nie 94 uczestników razem z diakonią. Wśród prowadzących kapłanów byli ks. Prałat Stanisław Zarych i ks. Stanisław Czenczek oraz ks. Adam Cebula. Poza wspólną modlitwą, katechezami i spotkaniami w grupach były osobne dla dwóch grup spotkania w formie seminariów KWC.

Główna uroczystość jubileuszowa jako dziękczynienie za setną serię tych rekolekcji odbyła się w kościele Świętej Trójcy w Przemyślu, 16 X 1999 r. na mszy św. o godz. 18.00, koncelebrowanej pod przewodnictwem ks. bpa seniora Bolesława Taborskiego. W koncelebrze było ponadto 13 kapłanów, a wśród nich moderator generalny Ruchu Światło-Życie, ks. prałat Henryk Bolczyk, ks. rektor WSD w Przemyślu, ks. dr Adam Szal, oficjał Sądu Metropolitarnego w Przemyślu, ks. dr Zdzisław Majcher, proboszcz parafii Świętej Trójcy, ks. Mieczysław Rusin, ks. dr Roman Wawro i inni. Homilię na mszy św. wygłosił ks. prałat Henryk Bolczyk. Pięknie przedstawił nasze powołanie do wolności i wspomniał o początku historii tych rekolekcji, które wyrosły z faktu wyboru Ojca Świętego Jana Pawła II na Stolicę Piotrową. Przypomniał ten dzień, który 21 lat wcześniej sprawił, że obecny w Rzymie na inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II, ks. Franciszek Blachnicki podjął wezwanie Ojca Świętego do przeciwstawiania się wszystkiemu, co poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa. Wtedy powstała idea powołania do życia przez Ruch Światło-Życie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Pierwsze rekolekcje ORDW prowadził ks. Franciszek Blachnicki w Krościenku w styczniu 1979 r. W diecezji przemyskiej pierwsze ORDW odbyło się w Krasiczynie w czerwcu 1979 r. Później od 1984 r. rekolekcje te odbywały się w Domu Rekolekcyjnym pod wezwaniem Dobrego Pasterza w Przemyślu. Ks. Henryk Bolczyk stwierdził, że jest wielkim darem łaski taki jubileusz, ponieważ nigdzie w Polsce nie słyszał, by przeprowadzono 100 serii rekolekcji tego rodzaju. W spotkaniu dziękczynnym wieczorem 16.10.1999 r. dziękowaliśmy Panu Bogu za dary tych rekolekcji, wspominając ich historię poprzez świadectwa ludzi, którzy tutaj odzyskali wolność od uzależnienia alkoholowego. Tysiące ludzi z archidiecezji przemyskiej i innych diecezji przeżyło w ciągu tych dwudziestu lat przygodę spotkania z Bogiem, który wyzwala, podnosi i umacnia. Setki uczestników rekolekcji uzyskało łaskę powstania z pijaństwa, setki innych podjęło dar Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w intencji wyzwalania. Część uczestników stanowiła młodzież, a także całe rodziny. W sakramencie pojednania wielu tutaj po generalnej spowiedzi odzyskało pokój sumienia. Tutaj też uczestnicy spotykali się z grupami AA (Anonimowych Alkoholików) i Al Anon (rodzin alkoholików). Ks. Bp Bolesław kończąc Mszę świętą powiedział, że trzeba mieć dużo wiary i miłości, aby podjąć sprawę takich rekolekcji - i to wiary w Boga i człowieka.

Wypada wspomnieć o ludziach, którzy od początku ORDW tworzą diakonie i użyczają swojego czasu na pomoc w prowadzeniu rekolekcji. Oprócz kapłanów, którzy od początku towarzyszą uczestnikom dzieląc się swoim darem wolności, wiary i łaski Bożej (a są to ks. prałat Stanisław Zarych i ks. Stanisław Czenczek) należy wspomnieć ofiarną pracę diakonii: Zofii Chomickiej, która od przeszło 10 lat jest obecna zawsze na tych rekolekcjach i prowadzi księgę uczestników tych rekolekcji, dyżury, pracę w grupach, do niedawna prowadziła Księgę KWC, gdzie jest wpisanych ponad 4500 członków, s. Albinę Policht, która jest odpowiedzialna za śpiewy liturgiczne, prowadzi pracę w grupach i przygotowuje nabożeństwa liturgiczne, Alicję Małek, która prowadzi pracę w grupach, rozprowadza książki i materiały, służy w nauce śpiewu. Pani Grażyna Młot jest animatorką pracy w grupach, zajmuje się też czasem diakonią słowa. Brat Józef jest odpowiedzialny za porządek w Domu Rekolekcyjnym, za przestrzeganie punktualności w rozpoczynaniu zajęć. Trzeba wspomnieć jeszcze tych, którzy kiedyś służyli: p. Genowefę Tomas, p. Jerzego Antoniaka, p. Halinę Poliską, s. Marylę, s. Helenę i wielu innych. Bardzo ważną sprawą na rekolekcjach jest śpiew, od wielu lat służy tej sprawie małżeństwo Lucyna i Piotr Misińscy, którzy swoim śpiewem i graniem uświetniają liturgię. Wyrazy uznania trzeba złożyć również siostrom benedyktynkom, które są gospodyniami Domu Rekolekcyjnego Dobrego Pasterza, przygotowują posiłki i mieszkania dla uczestników. Bogu niech będą dzięki za dar stu rekolekcji ORDW w Przemyślu. Na zakończenie przytoczę tekst piosenki, który został ułożony na te rekolekcje i wykonany przez diakonię na melodię "Jak w uczniowskim zeszycie"...

Bo ten bastion trzeźwości
od dwudziestu lat działa,
za co z serc rozmodlonych
Najwyższemu dziś chwała.

Chociaż w Polsce pijaństwo
jest dziś plagą rozpaczy,
kto w Przemyślu się znajdzie -
wyjście z biedy zobaczy.

Za tę radość i pokój
rodzin z Bogiem zjednanych
przyjmij od nas dziś dzięki
Ojcze nasz ukochany.

Bo bogactwem jest wielkim,
gdy przed Panem brać staje,
dar ze swojej trzeźwości
chętnie dla innych daje.

Dziękujemy Ci, Panie,
za te rzesze dziś wolnych,
co z radością serc czystych
niosą Bogu dziś hołdy.

Bądźmy więc sobie zawsze
siostry, bracia kochani -
niech nas miłość wciąż łączy,
lecząc wszystko, co rani.

Ref: Co jest najważniejsze?

Eleuteria nr 40, październik - grudzień 1999